Rosja jednoznacznie kojarzy się ze szpiegostwem – nic dziwnego, w końcu sam jej prezydent niegdyś się nim parał. Takie skojarzenie przychodzi na myśl szczególnie w świetle powieści szpiegowskich, których ostatnio słucham (utwory Vincenta Severskiego w interpretacji Krzysztofa Gosztyły, świetna rzecz na długie podróże). Wszystkie nitki wątku moskiewskiego schodzą się w Jasieniewie, centrali rosyjskiej Służby Wywiadu Zagranicznego.

Jasieniewo to jedna z południowych dzielnic Moskwy, położona na samym końcu pomarańczowej linii – tej samej przy której pracowałam, a więc która siłą rzeczy często przyciągała moją uwagę. Ilekroć mój wzrok padał na „Nowojasieniewską” na planie metra, oczyma wyobraźni widziałam szpiegów, tajne operacje i spiski, o których tyle czytałam. Pewnego dnia wybrałam się tam z aparatem – i rzeczywistość okazała się dużo bardziej przyziemna.

Nowojasieniewska to jedna z prostych, symetrycznych stacji, która mogła być wybudowana równie dobrze za wczesnego Breżniewa co za późnego Gorbaczowa. Pokryte płytkami ściany przypominają bardziej butelkę po piwie niż tajny bunkier. Raz jeszcze wyobrażenia nie pokryły się z rzeczywistością.

Sfotografowałam też inne ostatnie stacje metra. Znaleźć można je tutaj: Szczołkowska, Planernaya. Warte uwagi są też pocztówki dźwiękowe. Więcej niebawem!